Daar ben ik weer
Door: Sabine
Blijf op de hoogte en volg Sabine
04 September 2006 | Indonesië, Tegal
Eindelijk een internetcafe gevonden. het duurde even om jullie weer van mijn avontuur mee te laten genieten, maar goed. Ik ben dus in Tegal. Afgelopen donderdag afscheid genomen van Anna. Dat was wel even slikken. De rit naar Tegal duurde 4 1/2 uur en was lang en hobbelig. In de auto zaten vier mensen. Dus lekker vol. Ik werd helemaal uitgevraagt over van alles en nogwat. Maar goed, dat doet iedereen hier en daar wen je aan. Je geeft gewoon geen antwoord of begint over iets anders. haha. In Tegal aangekomen was mijn kamer niet klaar....en dat is sinds gisteren HET probleem geweest. Dus de eerste nacht heb ik in het huis van een leraar mogen slapen. Niet erg prettig, want het is toch al zo vreemd. De volgende ochtend gingen we sporten....dat is lachen. Dan staat er een mevrouw op het veld voor de school, muziek goed hard en er staan zo'n 50 mensen achter haar en we doen haar dan na. Dat is iedere vrijdag. Ik moest natuurlijk ook meedoen. Ik heb met veel leraren kennis gemaakt. Na het ontbijt...nasi...zijn we naar een ander gebouw van de uni gegaan. De plek waar ik kom te werken. Het is niet zoals in NL. Geen internet, weinig computers. Ach, ik wen er wel aan.
Goed, die avond ben ik in een boarding house gegaan. Het is er niet schoon, maar mijn kamer is erg groot, ik heb eigen badkamer en heb mega groot bed. We zijn nog naar andere huizen gaan kijken die dichter bij de uni zijn, maar daar werd ik helemaal niet vrolijk van. De kamers waren zo klein....en ik moest de badkamer met 15 mensen delen...bah! Dus ik heb besloten in dit huis te blijven. Ik krijg nog koelkast en ventilator en ik kan zelf een dispenser kopen voor warm en koud water....dus dat komt helemaal goed. Moet de kamer nog gezellig maken en dan heb ik mijn huis voor de komende maanden. MAAR hoe kom ik van het huis naar de campus??? Nou, ik ga vandaag kijken voor een solex!!!!!!! En de volgende keer kunnen jullie lezen of het me gelukt is om die te krijgen.
Gisteren naar een naamdag geweest. Een leraar hier en zijn vrouw hebben pas geleden een dochter gekregen en gisteren werd haar naam aan Allah verteld. Net zoiets als bij ons een doop. Het was eigenlijk alleen maar eten en praten, want de ceremonie zou 's avond plaats vinden.
Ik heb al een aantal vrienden gemaakt. Nia, Maya en Sanday. Die nemen me overal mee naartoe en laten me van alles en nogwat zien. Sanday is lid van volkswagenclub van Tegal. Hij heeft zelf een oude vw bus....super om daarmee door Tegal te rijden. Het is wel heel fijn om hun al als vrienden te hebben. Zij spreken ook Engels, en dat is nu nog wel fijn. Hoop toch wel de Indonesische taal onder de knie te krijgen.
Tegal is een redelijk grote stad. Ik denk net als Tilburg. Het is er warm, maar wel te doen. Ik ben de enigste bule en mensen vallen soms bijna van hun motor als ze me nastaren. Tja, ik val nu eenmaal op. Mensen zijn hier heel open over van alles en nogwat en ze willen graag weten hoeveel iets kost in NL en hoeveel ik daar verdiende. Ik leg ze dan wel uit dat alles er ook veel duurder is. Ze vinden het heel vreemd dat ik niet getrouwd ben en geen kinderen heb. Ook dat probeer ik uit te leggen.Het stikt hier van de clubs en op zaterdag avond zie je ze bij elkaar klutten. De scooterclub, Sanday heeft Vespa uit 1965!! De autoclub, rijke jongelui met de auto van papa. De fietsclub, enz. Lachen hoor. ik wil gaan kijken of ik op de uni Tea Kwando kan gaan doen.(als je het zo schrijft) Een lerares geeft dat en het lijkt me wel leuk. Moet als de lessen beginnen contact met haar zoeken. Oh ja, als je nou denkt dat ik hier opval vanwegen mijn gewicht....nope. Er lopen hier best veel dikke Indonesiers rond.Waar ik wel heel erg aan moet wennen is hoe de mensen hier zijn qua afspraken en zo. Bijvoorbeeld gisteren had ik 's avonds afgesproken met Nia om te gaan eten en naar een internetcafe te gaan. Op het tijdstip dat ze zou komen krijg ik een sms dat ze niet komt. Dat bedoel ik dus. Of mensen zeggen ook niet direkt wat ze van je willen. Je moet het maar raden. En dus vraag ik vaak, wat gaan we doen? Moet ik hier uitstappen? Gaan we wel of niet eten....Hmmmm, ik moet er aan wennen......of te wel IT IS NOT MY CULTURE!!!
Maar goed, ondanks dat het niet altijd even makkelijk is vind ik het nog steeds top! Wil jullie weer bedanken voor de leuke mailtjes en reacties!!!!!! Ik ben er echt heel erg blij mee, want af en toe voel ik me toch een beetje eenzaam. Sorry als ik jullie niet allemaal persoonlijk terug mail, maar het internet is hier niet snel en het duurt al zeker een half uur om de mailtjes te openen en te lezen. Maar laat ze maar komen hoor!!!!!
Oke, dat was het weer vanuit een droog en warm Tegal. Tot de volgende mail!!!!!!!!
Goed, die avond ben ik in een boarding house gegaan. Het is er niet schoon, maar mijn kamer is erg groot, ik heb eigen badkamer en heb mega groot bed. We zijn nog naar andere huizen gaan kijken die dichter bij de uni zijn, maar daar werd ik helemaal niet vrolijk van. De kamers waren zo klein....en ik moest de badkamer met 15 mensen delen...bah! Dus ik heb besloten in dit huis te blijven. Ik krijg nog koelkast en ventilator en ik kan zelf een dispenser kopen voor warm en koud water....dus dat komt helemaal goed. Moet de kamer nog gezellig maken en dan heb ik mijn huis voor de komende maanden. MAAR hoe kom ik van het huis naar de campus??? Nou, ik ga vandaag kijken voor een solex!!!!!!! En de volgende keer kunnen jullie lezen of het me gelukt is om die te krijgen.
Gisteren naar een naamdag geweest. Een leraar hier en zijn vrouw hebben pas geleden een dochter gekregen en gisteren werd haar naam aan Allah verteld. Net zoiets als bij ons een doop. Het was eigenlijk alleen maar eten en praten, want de ceremonie zou 's avond plaats vinden.
Ik heb al een aantal vrienden gemaakt. Nia, Maya en Sanday. Die nemen me overal mee naartoe en laten me van alles en nogwat zien. Sanday is lid van volkswagenclub van Tegal. Hij heeft zelf een oude vw bus....super om daarmee door Tegal te rijden. Het is wel heel fijn om hun al als vrienden te hebben. Zij spreken ook Engels, en dat is nu nog wel fijn. Hoop toch wel de Indonesische taal onder de knie te krijgen.
Tegal is een redelijk grote stad. Ik denk net als Tilburg. Het is er warm, maar wel te doen. Ik ben de enigste bule en mensen vallen soms bijna van hun motor als ze me nastaren. Tja, ik val nu eenmaal op. Mensen zijn hier heel open over van alles en nogwat en ze willen graag weten hoeveel iets kost in NL en hoeveel ik daar verdiende. Ik leg ze dan wel uit dat alles er ook veel duurder is. Ze vinden het heel vreemd dat ik niet getrouwd ben en geen kinderen heb. Ook dat probeer ik uit te leggen.Het stikt hier van de clubs en op zaterdag avond zie je ze bij elkaar klutten. De scooterclub, Sanday heeft Vespa uit 1965!! De autoclub, rijke jongelui met de auto van papa. De fietsclub, enz. Lachen hoor. ik wil gaan kijken of ik op de uni Tea Kwando kan gaan doen.(als je het zo schrijft) Een lerares geeft dat en het lijkt me wel leuk. Moet als de lessen beginnen contact met haar zoeken. Oh ja, als je nou denkt dat ik hier opval vanwegen mijn gewicht....nope. Er lopen hier best veel dikke Indonesiers rond.Waar ik wel heel erg aan moet wennen is hoe de mensen hier zijn qua afspraken en zo. Bijvoorbeeld gisteren had ik 's avonds afgesproken met Nia om te gaan eten en naar een internetcafe te gaan. Op het tijdstip dat ze zou komen krijg ik een sms dat ze niet komt. Dat bedoel ik dus. Of mensen zeggen ook niet direkt wat ze van je willen. Je moet het maar raden. En dus vraag ik vaak, wat gaan we doen? Moet ik hier uitstappen? Gaan we wel of niet eten....Hmmmm, ik moet er aan wennen......of te wel IT IS NOT MY CULTURE!!!
Maar goed, ondanks dat het niet altijd even makkelijk is vind ik het nog steeds top! Wil jullie weer bedanken voor de leuke mailtjes en reacties!!!!!! Ik ben er echt heel erg blij mee, want af en toe voel ik me toch een beetje eenzaam. Sorry als ik jullie niet allemaal persoonlijk terug mail, maar het internet is hier niet snel en het duurt al zeker een half uur om de mailtjes te openen en te lezen. Maar laat ze maar komen hoor!!!!!
Oke, dat was het weer vanuit een droog en warm Tegal. Tot de volgende mail!!!!!!!!
-
04 September 2006 - 05:21
Kimmetje:
he bien. zooo dat is leuk om de saaie maandag morgen hier in eindhoven te beginnen. kei leuk om weer alles te lezen. lig al dubbel om het idee dat je op een solex daar rond gaat scheuren hihihi! wel meid mail je snel weer! hou je koest! dikke kus van kims... -
04 September 2006 - 09:19
Tante Marijke:
Wat gezellig weer om je bericht te lezen, kan je avonturen zo tenminste volgen. Hoop dat het lukt met de solex(is dat niet eng daar?) en ben blij voor je met de kamer!
Liefs, ook van Frans -
05 September 2006 - 19:26
Tante Ger:
Wat een speciale manier van leven heb je gekregen. Je wilde iets anders,dat heb je nu denk ik wel!!!!! Kijk je uit op je brommer!!!!kus t.G -
07 September 2006 - 04:57
Anna:
he lieve schat ben zooo benieuwd of je je solexxx al hebt?! Die tae kwando club gewoon DOEN he! Krjg de indruk dat je je goed redt hoor, petje af ik weet hoe moeilijk het is in het begin. En je weet het he....het aanbod geldt ALTIJD. liefs! -
07 September 2006 - 15:13
Diana:
Hoi Bien,
Weer hardstikke leuk om het te lezen, en heeel veeeeeeeeel succes want dat heb je nodig zeker als alles zo anders is als thuis .Maar jou kennende haal je zeker overal het beste uit,en ik denk dat je na een tijd merkt dat het erg dankbaar werk is.Wij hebben nog een weekje en dan begint ons avontuur. Houdt de weblog maar bij dan kun je ons(hopelijk )op de voet volgen.
Hey mate ,no worries Liefs Diana -
08 September 2006 - 07:24
Bernadette En Jos:
fijn te lezen dat jet naar je zin ebt. eergisteren gegeten bij Peter en Gerry en jullie Pap was er ook. gezellig. groetjes bernadette en jos -
08 September 2006 - 07:34
Adrie Flipsen:
Hallo Sabine,
Zo te zien is het een geweldige uitdaging. Het is hier ook eenzaam zonder jouw hoor.
Ik zal de mail niet te lang maken omdat het anders te lang duurt om te openen.
Maar weer veel succes en probeer ze maar eens iets wijs te maken.
Veel succes.
Groeten,
George en Adrie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
